Jeśli dobrze sięgam pamięcią dekoruję pierniczki od co najmniej 16 lat. Od czasu, gdy przeprowadziliśmy się do Belgii i tak rok po roku zrobiła się z tego rodzinna tradycja. Uśmiecham się do siebie zawsze na wspomnienie chwil z naszymi dziećmi spędzonych na wspólnym dekorowaniu. A ostatnio uśmiechnęłam się uświadamiając sobie, jak bardzo zmienia się to,…
Mięciutkie, maślane ciasteczka dla wielbicieli maku i marcepanu. Mam kogoś takiego w domu i wiem, że mogą sprawić wiele radości. Może się przecież zdarzyć, że ktoś zwyczajnie nie lubi pierniczków… Choć – mimo usilnych poszukiwań – nie znajduję takich osób w najbliższym otoczeniu. W najdalszym zresztą też nie… Polecam gorąco! Makowe ciasteczka marcepanowe Składniki: 100…
Jeśli jeszcze dłużej będę pisać ten wpis to doczekam się kolejnego Bożego Narodzenia… Jak nic… No tak to wygląda przed świętami, na nic czasu. Za to dużo dobrych chęci. Ok – ale mam nadzieję, że tych kilka inspiracji very last minute jednak Wam posłużą. Harney & Sons Jeśli ktoś szuka herbaty cynamonowej to ta od…
Wypieki w naszym domu, szczególnie te przygotowane z myślą o publikacji na blogu, mają charakter ściśle dedykowany konkretnym smakom i osobom. Cud-mąż, by nie sięgać daleko, to wybitny wielbiciel słodkości, ze zdecydowanym wskazaniem na marcepan. Nie wiem doprawdy, skąd mu się to bierze… takiego go już sobie wzięłam chłopaka mojego marcepanowego 😉 I dlatego dziś…
Złapałam się ostatnio na odkryciu, że świąteczne poczynania kulinarne (jak choćby pierwsze z brzegu przygotowywanie przyprawy do pierniczków, nastawianie piernika i ciasta na pierniczki) z każdym rokiem podejmuję coraz później. I niestety, ma to zapewne wiele wspólnego ze średnią wieku w naszym domu. W chwili, w której z całej trójki w gnieździe pozostaje już tylko…
Ten sernik zachowam długo w pamięci i z całą pewnością będę do niego wracać regularnie. Zaczęło się oczywiście od uwielbienia dla pistacji, które pewnego lata stały się przyczyną znacznego przyrostu wagi (mogę mówić tylko za siebie, bo cud-męża nie ima się do dzisiaj żaden zbędny kilogram – wszystko na siebie biorę ja, tak się poświęcam…
Napotykam wciąż te same kłopoty z zorganizowaniem sobie blogowej pracy. Mam pomysły, które rozpisuję na rozlicznych karteczkach, z których to potem powstają listy, jak ta najświeższa – przepisów wielkanocnych. Ale dochodzi do tego potem lista zakupów i zrobienie ich, gotowanie/pieczenie, sesja i publikacja. Opóźnienia czy przestój na jednym z etapów i już nie nadążam. Tak…
Niefortunnie ta Wigilia tak w weekend wypadła w tym roku. Ale najważniejsze, że już jest, wyczekiwana, wyglądana i wydawało się, że wciąż do niej jeszcze tyle czasu. Zrobione zostało tyle, ile się dało. Wystarczy. Teraz przed nami Ten Czas, szczególny i do innych niepodobny, bycia razem i dobroci zaklętej w gesty i słowa. Chciałabym życzyć…
Zasiadam do komputera z herbatką z miodem, żeby napisać o mojej znajomości ze śledziami… No cóż, to z całą pewnością nie była miłość od pierwszego wejrzenia, ba! to w ogóle nie była miłość, wręcz odwrotnie, głęboka, nieskrywana niechęć, od zawsze… śledzie były ble… Nie było nikogo i niczego, by mnie do nich przekonać. I chociaż…
Przez całe lata nie potrafiłam odczarować kultowych rodzinnych przepisów. Bigosu babci, jej ciasta drożdżowego, ziemniaków wigilijnych, kapusty z grzybami i wreszcie – pierogów z kapustą i grzybami. Aż w końcu kiedyś – po prostu przestałam się bać, że nie wyjdzie i ośmieliłam się spróbować po swojemu. Wiadomo przecież, że nie wyjdzie! Nie wyjdzie tak, jak…
