Gofry z ziemniaków

Zatrzymać się nagle w drodze. Zapomnieć o celu podróży. Zawiesić w próżni wszystko oprócz tej jednej chwili. Przeżyć ją. Powrócić. Odmienionym lub choćby tylko – bardziej uśmiechniętym. Bogatszym o tę jedną chwilę. Po prostu mieć gest, roztrwonić kilkanaście cennych minut z napiętego grafiku dnia. Z nonszalancją, która uderzy do głowy, odbierając głos podszeptom zdrowego rozsądku. Zatracić się całkowicie. W chwili, która trwa. Potem, niech sobie nawet przeminie. Ale wcześniej – po prostu ją przeżyć. Pełniej, radośniej, w beztrosce, poza czasem, wbrew wszystkiemu.

Na co dzień liczy się przecież tylko akcja, dłużyzny się wycina, wciąż coś musi się dziać, absorbować, prowadzić do czegoś. Jaka moja w nim rola? Aktora? Scenarzysty? Dekoratora?

Jechałam samochodem, prowadzona konkretnym celem i GPSem. Słuchałam radia, jak zawsze, spieszyłam się. Dziennikarz rozpoczął swoją opowieść. O szkolnej przyjaźni, marzeniach o sławie, miłości do muzyki, kolejnych nazwach zespołu, szukaniu własnej drogi. Zasłuchana, zwalniałam tempo i kierunek myśli. Kiedy już wiedziałam o kim mowa i usłyszałam pierwsze, choć przecież dobrze znane dźwięki, zapomniałam o celu mojej podróży. Zjechałam na parking sklepu, w którym miałam zrobić zakupy, ale pozmieniały mi się priorytety i słuchałam. Chłonęłam dźwięki i słowa z zachłannością dziecka. Nie zrobiłam zakupów, nie wysiadłam nawet z samochodu. Roztrwoniłam tę chwilę dla siebie. Ze świeżym pęczkiem pięknych wrażeń wróciłam na swoją drogę.

Tego dnia nie kupiłam łososia, po którego pojechałam, a którego potrzebowałam do niniejszego przepisu. Musiał poczekać i ja także. Ale warto było. Przepis pochodzi z książki „60 produits passion” Nathalie Bruart i Erica Boschman’a , którą kupiłam podczas targów. Z pewnością jeszcze nie raz przytoczę tu przepisy z niej, jest naprawdę pełna wyjątkowych pomysłów kulinarnych.

Gofry to specjalność belgijska. Ale gofry z ziemniaków? Są niesamowite. Smakują jak gofry i jak ziemniaki jednocześnie, zaskakująco, ciekawie, wyjątkowo. Teraz, kiedy je spróbowałam będę eksperymentować jeszcze z różnymi dodatkami. Coś mi mówi, że z sosem grzybowym też będą pyszne. Ich przygotowanie zajmuje 15 minut, a składniki macie zapewne już teraz w lodówce. Nie trzeba jechać do sklepu… chyba, że w poszukiwaniu chwili.

Gofry z ziemniaków

Składniki dla 4 osób:
200 g gęstej śmietany
4 łyżki posiekanego koperku
4 plastry wędzonego łososia
2 łyżki oliwy z oliwek

Na gofry:
400 g obranych ziemniaków
2 całe jajka
1 żółtko
sól i pieprz

Przygotowanie:
1. Ucieramy ziemniaki na średniej tarce. Odciskamy z nich sok.
2. W misce mieszamy je z połową śmietany, jajkami, doprawiamy, odstawiamy do lodówki.
3. Mieszamy resztę śmietany z koperkiem, lekko doprawiamy.
4. Nagrzewamy gofrownicę. Smarujemy oliwą, pieczemy gofry (z podanych proporcji wyjdą 4 sztuki)
5. Studzimy, smarujemy śmietaną i obkładamy łososiem.

Smacznego!

Wydrukuj przepis