Czasami mam problem z rozróżnieniem planów od marzeń. Może dlatego, że same definicje obu pojęć trochę na siebie nachodzą. I od tego nachodzenia 🙂 myli mi się często osiągnięcie jakiegoś celu z wątpliwościami, że być może udało mi się, w końcu/nie w końcu, spełnić jakieś moje marzenie. Bo człowiek, im starszy tym bardziej, potrzebuje mieć…
Ze zmianami chyba zawsze tak jest. Na początku zawsze wzbudzają opór, rodzą niepokój… Nawet zmiany pór roku. (Cieszymy się, choć niekoniecznie dotyczy to alergików, chyba wszyscy tylko z nadejścia wiosny…) A przecież to dobrze, że choć raz zmiany, które przychodzą są przewidywalne i niosą ze sobą stały repertuar emocji i rytuałów. Życie w zgodzie z…
– Mamo! Tu nie ma zmywarki! I jak już zużyłam wszystkie naczynia, to musiałam w końcu sama wszystkie umyć i jak już skończyłyśmy, to ja już Cię rozumiem, jak byłaś zła, że my zaraz przychodziliśmy do kuchni i brudziliśmy znowu…
Zamknęłam dziś rano kota w jednej z szuflad komody. (Nie lubię pootwieranych szuflad, ani szaf, taki więc odruch zamykania, którego nie kontroluję. Na całe szczęście (przede wszystkim kota) musiałam się po coś jeszcze wrócić do pokoju. Usłyszałam nieśmiałe, kwilące miaulenie. I już wiedziałam, gdzie szukać, bo to nie pierwszy taki wybryk naszego sierściucha.
„O miłości i makaronach” („Mine vaganti”/”Loose Cannons”) reż. Ferzan Ozpetek Włochy, 2010 „Kłamstewka” („De vrais mensonges”/”Beautiful Lies”) reż. Pierre Salvadori Francja, 2010 „Kobiety z 6. piętra” („Les femmes du 6e étage”/”The women on the 6th floor”) reż. Philippe Le Guay Francja, 2011 „Les petits mouchoirs” („Little white lies”) reż. Guillaume Canet Francja,…
– Proszę, weź ode mnie ten telefon, drzemie do mnie bez przerwy, a ja chcę spać! Błagam, dajcie mi pospać! (takiej desperacji w głosie nie słyszałam od czasów, gdy nasze dzieciaki były oseskami i trzeba było do nich wstawać w nocy… i kto by pomyślał, że kiedyś będę za tym tęsknić???) Ale ta desperacja to…
Z gotowaniem jest łatwiej. Bo naprawdę potrafię ugotować coś z niczego. Z publikowaniem już nie jest tak prosto. Nie sposób napisać post, nie mając zdjęć, ani przepisu. Tak bardzo pochłonęły nas prace remontowe i tak bardzo się przeciągnęły, że nie było możliwości, by ugotować coś, co następnie nadawałoby się do obfotografowania, opublikowania i zjedzenia. Ale…
Układam sobie komputer na kolanach. Nie wiem jeszcze, o czym napiszę. Wiem, o czym nie chciałabym pisać. 1) O remoncie, który małymi krokami zbliża się do końca 2) Pogodzie lub braku jej lepszej wersji (to ma być lato?!) 3) Ani tym bardziej – o permanentnym braku czasu… czy jest ktoś, kto ma inaczej? Wszyscy się…
Wydaje się, że tryb wakacyjny działa. Jedni wyjechali, inni właśnie wracają, a jeszcze inni tkwią w pracach budowlanych… Jako ci wchodzący w skład grupy trzeciej, powoli zarastamy pyłem, w bałaganie, którego rozmiary trudno oszacować, właśnie pogubiliśmy się na dobre, bo nic już nie ma swojego miejsca, a dzień bez wizyty w markecie budowlanym uznajemy za…
Złapałam się na tym, że nie wiedziałam, jak przyjechałam dziś do pracy. Musiałam szukać w myślach okoliczności towarzyszących, by odtworzyć miejsce, z którego rozpocznę powrotną drogę do domu… Zakręcenie i chyba trochę takie jakby … pogubienie… ? Będzie lepiej, niech tylko wyjadą podopieczni.
